Een onbevangen ZomerJazzFietsTour

Gebeurtenis: 12de ZomerJazzFletsTour. Gehoord: 29 aug. in diverse plaatsen in het Reitdiepdal. Publiek: geanimeerd druk. Door de NPS gemaakte opnamen van acht concerten van de ZomerJazzFietsTour worden maandag 7 september uitgezonden in het NPS/VPRO-radioprogramma Supplement. Van 20.00 tot 23.00 uur.

ADUARD - Buiten gaat de schemer over in de avond. Binnen verdwijnen de dakspanten, de hanenbalken, de spinnenwebben gaandeweg in het duister, terwijl het kunstlicht de strobalen hel doet oplichten. Een oude deur, over de balen stro gelegd, vormt een geïmproviseerde tafel. Daarachter gezeten, Han Buhrs, teksten orakelend in een oude microfoon. Aan Buhrs' rechterzijde Jacques Palinckx, voorovergebogen over een gitaar, het gelaat verborgen achter een baseballpet; ter linkerzijde drummer, pijper, toeteraar Alan Purves, die juist een koebelletje op het voorhoofd heeft gegord. In de achtergrond Bert Palinckx, tevreden snorkend aan een contrabas.

Het schilderachtige tafereel kon zaterdagavond gevonden worden in Feerwerd, in een eenvoudige boerenschuur. Met de nadruk op gevonden. Want zoals het is met schilderachtige taferelen, je bedenkt ze niet ze zijn zelfs niet te regisseren. Niet echt. Ze behoren simpelweg tot de magie van de ZomerjazzFietsTour. Geen muziekfestival (en dat is het, een voornaam muziekfestival zelfs) biedt naast de muziek nog zoveel extra's in de beleving. Ongevraagd, onvoorzien - bijna terloops gevonden.

Toegegeven, er was door de organisatoren van de ZomerJazzFietsTour wel degelijk het een en ander geregisseerd. Het aantal muzikanten en muziekgroepen was nooit eerder zo groot en gevarieerd. En de locaties waren ook nog niet eerder zo rijk geschakeerd. Naast een vrijwel ideale verdeling van het publiek over de diverse concertpodia leidde dat tot een plezierige variatie in akoestiek: niet alleen maar de kerk(galm), maar ook aangenaam droog klinkende schuren, een tent, een huiskamer zelfs.

In die laatste locatie (De Fabriek in Aduard) demonstreerde het Duitse duo Hans Reichel-Rudiger Karl dat er niets stereotiep strengs aan Duitse geimproviseerde muziek behoeft te zijn: schaduwen, schetsen, scherven van liedjes, die je zelf, in je eigen hoofd, tot een geheel kon smeden. En of het nu jazz was of niet was van geringe zorg. Ook het narrengezelschap Palinckx deed in Feerwerd tussen de strobalen maar weinig jazzmatigs, maar met wat een aanstekelijke verbeelding. Een kippensoepje door een microfoon geslurpt, een scheerapparaat op de gitaar, en er kwam een heel decennium popmuziek voorbij.

Ook in het (actuele) strijkers-thema dat deze aflevering van de Fietstour kende, was de stilistische onbevangenheid herkenbaar. Na de open, geïmproviseerde vorm van Tristar Honsingers strijkkwartet (plus slagwerk) in Adorp kon men kennismaken met de vrijwel volledig uitgeschreven muziek van Keith Tippetts pianokwartet in Aduard. Twee verschillende benaderingen, die beide even gloedvol verdedigd werden. Prachtig, muziek zonder winnaars.

Gaandeweg bleek het op de Fietstour voortdurend lastiger hoogtepunten aan te wijzen. Verrassingen en ontdekkingen, dat ging nog. Tot de verrassingen behoorde zeker d band van bassist Frank van Berkel, met een opmerkelijke bezettingen van banjo, gitaar bassax, en saxofonist Ab Baan en drummer Arend Niks als sterke vormgevers.

En in toetsenspeler-violist Cor Fuhler kon eenieder een talent van het zuiverste water ontdekken. Een ongewoon subtiel opererende muzikant, met grote aandacht voor het detail in het bezit van een fabuleus gehoor, uitgerust met een geheel eigen, licht melancholieke toon. En wat een gevoeI voor timbre: één frase, gespeeld over drie instrumenten één klein muziekzinnetje, op getrokken in drie kleuren - Cor Fuhler ten voeten uit.

RENZE DE VRIES

(Foto ontbreekt: De ZomerJazzFietsTour - met een record aantal muzikanten en muziekgroepen - kende dit jaar een nieuwe locatie, De Fabriek in Aduard, waar het Duitse duo Hans Reichel en Rudiger Karl optrad.)

Terug naar Aduard in het Nieuws