Ga naar www.wandelfotos.nl voor meer foto's van Cees van deze tocht
(Dagblad van het Noorden, maandag 1 december 2003)
Door Christiaan Schutte
ADUARD - Wanneer je thuiskomt, je schoenen uittrekt en je blaren bekijkt, denk je: "Dit nooit weer." Maar langeafstandlopen werkt zo verslavend dat je er toch telkens weer aan begint. Dat vindt Lolke Huitema uit het Friese Tersoal. Hij was één van de deelnemers aan de wandeltocht in het Middag-Humsterland om Aduard, een tocht die zaterdag werd gehouden door wandelvereniging de Friese Lange Afstand Lopers (FLAL).
Leden van de FLAL komen uit heel het land. Sommigen zien dan ook voor het eerst het kenmerkende weidse landschap van het Middag-Humsterland. Hoewel het land nog in nevelen is gehuld, reikt het zicht nog ver genoeg om van de groene vlakte te genieten. De meeste wandelaars lijken zich echter te concentreren op het lopen zelf of maken een praatje met een ander. Klaarblijkelijk is lange afstand lopen goed voor je contacten.
|
| Wandelaars op het fietspad bij 't kerkje van Harkema, © Cees Bitter.
Ga naar www.wandelfotos.nl voor meer foto's van Cees van deze tocht |
Dat vindt in elk geval wel Minne van Oosten uit Sneek, die samen met Huitema loopt. "Wij lopen regelmatig, maar alleen de winterseries die door de FLAL worden georganiseerd. 's Zomers heb ik andere dingen te doen. Nee, we trainen niet. Voor ons is elke wandeling een oefening."
Toch kan het behoorlijk zwaar zijn, weet Huitema. Hij doet vandaag me aan een tocht van 35 kilometer, maar loopt ook wel eens afstanden van pak 'm beet het drievoudige. "Vooral mentaal is het pittig. Wanneer je als fietser in de verte een dorp ziet liggen, weet je: ik ben er zo. Maar als wandelaar kun je het dorp na een uur lopen nog wel in de verte zien liggen."
Wietse Elzinga uit Leeuwarden wandelt graag om eens helemaal tot zich zelf te komen. "Ik vind het niet erg om in mijn eentje te lopen. Dat is goed om even je zinnen te verzetten. De Leeuwarder doet vaak mee aan wandeltochten. Letterlijk en figuurlijk hoogtepunt voor hem is de Heuvellandvierdaagse in Limburg. "Iedereen denkt bij het woord vierdaagse aan Nijmegen, maar er zijn aanzienlijk meer meerdaagse wandelingen. Alleen de provincie Groningen heeft er bij mijn weten geen. Dat moet maar eens veranderen." De tocht wordt even onderbroken om te drinken en te eten. Met nadruk op even, want Herma de Boer uit Sint Nicolaasga heeft haar koffie nog niet op of ze wordt aan de mouw getrokken ten teken dat ze weer moeten vertrekken. "Ja, ze zijn streng voor mij." Zij loopt onder meer samen met Jan Terpstra uit Rutten, die naar eigen zeggen veel lol beleeft onderweg. "Je hoort wel dat Friezen en Groningers niet goed samengaan, maar daar is hier echt niets van te merken.
(Foto ontbreekt: Hoewel bescheiden van afmetingen domineert het kerkje van Oostum in het uitgestrekte landschap. Een welkome afwisseling in het gezichtsveld van de wandelaars, voor wie het weer niet echt meezit.
© DvhN,/ Jan Zeeman)