Wijkteam tovert gemeen te perk om in bloemenzee

(Dagblad van het Noorden, woensdag 9 juli 2003)

Door Shyra Hueting ADUARD - Slaapmutsen, papavers, klaprozen, kaasjeskruid, petunia en gipskruid. Het zijn maar een paar voorbeelden van éénjarigen, die de hoek Albert Harkemaweg/ Van Barneveldweg in Aduard sieren. Bijzonder is dat de zomerse bloemenzee niet het pronkstuk is van een particuliere tuin, maar de beplanting vormt van een gemeentelijke border. Het is een prachtig voorbeeld van hoe het ook anders kan met het gemeentelijke groen.

Het idee voor een alternatief gemeenteperk komt van Willem Holtman. Hij is voorman van het wijkteam Aduard, onderdeel van de groenvoorziening van de gemeente Zuidhorn. Thuis had hij al jaren ervaring met borders vol vrolijk gekleurde wilde bloemen. Toen de rozenperkjes in Aduard vijf jaar geleden hun beste tijd hadden gehad, besloot hij zijn ervaring voor zijn werkgever aan te wenden. Dat plan viel ingoede aarde.

Aduard heeft sindsdien drie wilde bloemenborders op gemeentelijke grond. Twee op de hoek en een in de Albert Harkemaweg. Het zijn geen plukperken, maar kijkborders. Ze zijn elk vijftig vierkante meter groot, gevarieerd van samenstelling, op hoogte gezaaid en vrolijk qua uitstraling. Kotlom, een lust voor het oog.

Bloementeam

De borders worden onderhouden door de mannen van Willems 'bloementeam'. Als vlijtige liesjes met groene vingers nemen ze de gemeentelijke borders onder handen. Willem Holtman, Theo Koolstra, Roelof Bakker en Marc Smit. Samen vormen ze de wijkploeg Aduard. Maar ze nemen ook het groen van Den Ham en Den Horn onder handen. Nergens in de gemeente Zuidhorn heeft het bloemenexperiment navolging gekregen.

Willem is nu verder aan het experimenteren. De éénjarigen worden aangevuld met tweejarigen. Ze zijn al gezaaid. Volgend jaar bloeit er onder meer ook judaspenning en duizendschoon tussen de petunia's en afrikanen. Je moet verstand van zaken hebben. "Wel twee beetjes", zegt Willem. Zo moetje kruid en onkruid nauwkeurig uit elkaar kunnen houden. En weten hoe hoog het zaaigoed uiteindelijk wordt. Je wilt het als tuinman tenslotte niet op je geweten hebben dat je het verkeer onoverzichtelijk maakt.

Ook de grond doet er toe. Wilde bloemen aarden eigenlijk wel overal, maar het werkt gemakkelijker als de grond niet te zwaar is. Wat dat betreft kunnen de Nederlandse groendiensten het Aduardervoorbeeld gemakkelijk volgen. Opdat de gemiddelde Nederlandse gemeenteborder in de toekomst wat minder voorspelbaar wordt...

TIP VAN WILLEM

Willems bloemenborder is in rijtjes gezaaid. Om bij het wieden de prille plantjes niet meteen omver te schoffelen, zaait hij om de twintig centimeter een tarwekorrel. Voordeel is dat tarwe als eerste opkomt en na twee weken al een centimeter of tien hoog is. Zo kun je precies zien waar gezaaid is.

(Foto ontbreekt: Willem Holtman, de geestelijk vader van de bloemrijke gemeenteborder in Aduard, laat liever mannen uit zijn bloementeam poseren dan dat hij zelf op de foto gaat.
© Omke Oudeman
)

Terug naar inhoudsopgave Juli