(Midweek, woensdag 23 april 2003)
ADUARD - Johannes Suiveer is een ambachtsman van de oude stempel. In de jaren '40 en '50 dreef hij een meubelmakerij en meubelzaak in de Visserstraat in Groningen. Daar werden meubels gemaakt die de eeuwigheid trotseren en nog steeds in menig huiskamer aanwezig zijn. Deze deskundige handen kregen in die periode een pulpitrum onder handen. Een meubelstuk zo uniek dat het met recht een museumstuk is. Aangezien het historische banden heeft met het klooster in Aduard, vond Groninger het passende plek om het meubel in bruikleen te geven aan het St. Bernardushof.
In delen trof Suiveer de pulpitrum aan op zolder van het Aduarder Gasthuis in de stad Groningen. Dit gasthuis was aanvankelijk het onderkomen van de monniken als zij voor hun geestelijke of materiele zaken in de stad moesten verblijven of als toevluchtsoord binnen de veilige stadsmuren. Later werd dit een onderkomen voor senioren.
Als toezichtshouder namens het bestuur, de zogenaamde voogden, van het Aduarder Gasthuis fungeerde vele jaren Yfke van Wijk. Een oud-tante van Suiveer, waarvoor hij regelmatig hand- en spandiensten verrichte. In een verloren hoekje op zolder trof hij, in stukken en delen, een oud meubelstuk aan. Direct in het besef dat dit wel eens iets bijzonders kon zijn, trad hij in overleg met de voogden en kon het meubelstuk aankopen.
In de werkplaats van Suiveer werden met zorg en heel veel aandacht en vakmanschap de verschillende delen weer aan elkaar. gezet. De aanvankelijke indruk dat het iets bijzonders moest zijn, bleek bewaarheid te worden, terwijl de oorspronkelijke vorm weer terugkeerde. Al snel ontstond een prachtige pulpitrum. "Een pulpitrum is een schrijftafel van eikenhout. Voor zover ons bekend stamt deze schrijftafel uit de zeventiende eeuw", aldus Henk Suiveer, zoon van de meubelmaker. "De pulpitrum heeft vele jaren; misschien wel eeuwen op zolder gestaan in het Aduarder Gasthuis."
Johannes Suiveer is inmiddels op zeer hoge leeftijd gekomen. De nog vitale Groninger speelde tot voor kort nog toneel bij de 'Grunninger Sproak', en woonde zelfstandig. Nu is hij verhuisd naar een verzorgingsflat en werd een nieuw en goed tehuis gezocht voor de pulpitrum. Het museum in Aduard werd benaderd of deze het museumstuk in bruikleen wilde opnemen in de collectie. "Met name omdat het Aduarder Gasthuis in vroegere tijden een nauwe band had met het klooster uit Aduard leek ons dat museum een passende plek." De meubelmakersattributen van Suiveer, ambachtelijke gereedschappen die van vader op zoon werden overgegeven, hebben een onderkomen gevonden in het Gevangenismuseum in Veenhuizen.
In Aduard is men ontzettend opgetogen over de geste van de familie Suiveer. "Het is een ongelofelijk plezierig gebaar van de familie Suiveer", vertelt voorzitster Davien Vonk van het museum. "We weten alleen dat het heeft gestaan in het Aduarder Gasthuis. Of er ooit misschien nog monniken aan gewerkt hebben is mij niet bekend, maar we gaan de geschiedenis van deze pulpitrum uitzoeken. Voorlopig moeten er nog een paar kleine reparaties worden uitgevoerd."
Het is de bedoeling dat deze schrijftafel voor het eerst aan het publiek wordt getoond bij de opening van het nieuwe seizoen. "We hebben dan een tentoonstelling, die op 4 april van start gaat, over de waterhuishouding in het gebied Aduard. Het speerpunt ligt dan op de kloosterperiode. Verschillende aspecten worden dan in beeld gebracht, zoals scheepvaart, waterwerken en de riolering." De schrijftafel van Johannes Suiveer zal een permanent plekje krijgen in de bibliotheek. Een plek die gezien zijn functie passend is. Een eerbetoon aan zowel dit stukje vakmanschap, dat al zoveel eeuwen heeft getrotseerd, als aan de man die het eind jaren vijftig aan de vergetelheid onttrok en in zijn volle glorie herstelde.
(Foto ontbreekt: Johannes Suiveer en Davien Vonk inspecteren de werkzaamheden aan het pulpitrum)