Ouders knokken voor Jolanda

(Dagblad van het Noorden, donderdag 6 februari 2003)

Morgen is het vijf jaar geleden dat Jolanda Meijer voor het laatst is gezien. Niets hebben de ouders, Wim en Tiny Meijer uit Aduard, nagelaten om hun dochter te vinden. Gelijk het resultaat: niets. Ze zijn er inmiddels van overtuigd dat Jolanda niet meer leeft. Wim Meijer: "Mensen zeggen wel, als ons kind spoorloos zou verdwijnen, zouden we gek worden. Maar je wordt dus niet gek. Met volle verstand moeten we het ondergaan." Hun grootste angst: dat de zaak van Jolanda Meijer inde vergetelheid raakt.


(bron: www.trosvermist.nl)

Door Rob Zijlstra

GRONINGEN/ADUARD - Boven de schoorsteenmantel hangt de foto die is gebruikt voor het opsporingsaffiche van justitie. Onder die foto brandt al vijf jaar lang een kaarsje. Justitie heeft 25.000 gulden beloning uitgeloofd voor de gouden tip. Het Tros-programma Vermist heeft daar deze week nog eens 10.000 euro bijgelegd. Wim en Tiny Meijer zijn er van overtuigd dat er toch op z'n minst iemand moet zijn, die iets weet over het lot van hun dochter. En hopen dat die iemand, al dan niet uit wróeging, een keertje zijn mond zal opendoen. Op wat voor een manier dan ook.

Jolanda Meijer was 35 jaar toen zij spoorloos yerdween. Ze was verslaafd en leefde een leven dat daar bij hoorde. Haar geld verdiende ze met tippelen en ook met andere dubieuze zaakje in het drugsmilieu. Op 7 februari 1998 werd jolanda uit haar woning gezet, een drugspand aan de Bedumerstraat in Groningen. Wat er daarna is gebeurd, weten ze niet.

Met enige regelmaat treden de ouders op in televisieprogramma's. "Niet omdat we dat zo graag willen. Ons belang is dat de zaak onder de aandacht blijft. Dat er foto's van Jolanda worden getoond. Alleen zo kan de zaak worden opgelost, denken wij," Met de politie en justitie onderhoudt de familie goede contacten, hoewel de belangen niet altijd parallel lopen. "Wij willen altijd meer dan de politie doet of kan doen."

Een van die zaken betreft een zogeheten second opinion. "Wij zouden graag zien dat alle onderzoekshandelingen nog eens tegen het licht worden gehouden. Maar justitie wil hier niet aan. Nog niet." Volgens de Meijers zijn er voldoende aanwijzingen die een hernieuwd onderzoek rechtvaardigen. Soms krijgen ze nieuwe informatie. De televisie-uitzendingen die er tot nu toe over Jolanda zijn geweest leidden altijd tot reacties en nieuwe informatie."Vaak gaat het om informatie waarvan ook wij zeggen, daar kun je niet zoveel mee, Maar soms zit er iets tussen dat je denkt, misschien..."

Zo zijn Wim en Tiny Meijer in contact gekomen met een man die zegt iets te weten over het lot van Jolanda. "Zijn verhaai past in de puzzel die wij de afgelopen jaren hebben gemaakt. En dat hij iets met jolanda heeft gehad weten wij ook. Zijn naam komt voor in de agenda's van Jolanda. We hebben dit ook aan de politie gemeld, maar op de een of andere manier is hij nog nooit gehoord." De agenda's van Jolanda, door de politie uitvoerig onderzocht, bevatten overigens tientallen namen, adressen en telefoonnummers. De halve drugsscene staat er in vermeld, evenals vele klanten van Jolanda.

Wim en Tiny Meijer gaan door met hun zoektocht. "Net zolang wij kunnen of tot we duidelijkheid hebben wat er met haar is gebeurd", zegt Tiny. "De hele zaak maalt voortdurend door je hoofd. Het verdriet dat we voelen kunnen we niet onder woorden brengen, Het zeurt. Het vreet, We zijn bevriend geraakt met Hans en Corry van Buuren, de ouders en grootouders van Marion en Romy. Hun dochter en kleinkind zijn na ruim vier jaar spoorloos te zijn geweest vorig jaar gevonden in de duinen van Noord-Holland... Zij, en zij kunnen het weten, hebben gezegd: een vermist kind is erger dan een dood kind. Wij denken dat dat waar is."

De redactie van Tros Vermist heeft deze week een speciale website geopend over ]olanda Meijer: www.trosvermist.nl

(Foto's ontbreken: Vier keer Jolanda Meijer. Ondanks de verschillen zijn al de vier foto's gemaakt in het jaar voorafgaand aan haar verdwijning, morgen vijf jaar.)

Terug naar inhoudsopgave Februari