(Dagblad van het Noorden, donderdag 24 oktober 2002)
Door Erik van der Veen
ADUARD - Het is een goeie traditie in de melkveehouderij: als in oktober de kou invalt, stromen de weiden leeg en de stallen vol. Tijd om het scheerapparaat te voorschijn te halen. Want in weer en wind mag een koe veel profijt hebben van een dikke vacht, in een volgepakte stal is het alleen maar lastig. In menige melkstal zoemen dezer lagen dan ook de tondeuses.
Kon de boer het vroeger alleen wel af, met de uitdijende veestapels van tegenwoordig gaat het niet meer zonder professionele hulp. Bij de agrari-iche bedrijfsverzorging heerst dezer dagen dan ook topdrukte. Alleen al AB Service Groningen heeft in oktober dertig rundveescheerders rondlopen in het noordwesten van de provincie. Zij zijn elke dag in touw. In andere regio's in Groningen en Drenthe is het beeld niet anders.
Een béétje melkveehouderij betekent al snel een dag werk voor een heel team van scheerders. Boeren proberen hun veestapel zo veel mogelijk in een keer te kortwieken, om de stress te beperken, zegt bedrijfsverzorgsterJolanda van Os van AB Service Groningen. Gisteren was ze met vier collega's van 's morgens vroeg tot aan de vooravond in touw bij melkveehouder Anne Wiersma in Aduard. Zestig melkkoeien en veertig stuks jongvee gingen onder de tondeuse. "Vroeger deden we het zelf, maar daar is met de grote veestapels van tegenwoordig geen beginnen meer aan", zegt boer Wiersma. Een korte winterse coupe is volgens hem zowel praktisch als hygiënisch. Het vuil uit de stal blijft minder in de vacht kleven, zodat de dieren minder vervuilen en minder risico op ziektes lopen. "Bovendien kunnen ze hun warmte beter kwijt", zegt Wiersma. "Dat is in de stal toch anders dan als ze in de wei staan".
Voor de bedrijfsverzorgers betekent het begin van de oktobermaand een leuk verzetje. Een speciale opleiding is niet nodig, zegt Jolanda van Os. "Alles moet eraf; dat is simpel zat". Het scheren is niet van gevaar ontbloot, weet Van Os. "Het blijft oppassen want de dieren kunnen lelijk uithalen. Gisteren nog, raakte een collega gewond aan z'n onderarm. Die schoot uit met de tondeuse toen een koe op het snoer ging staan". Maar de meeste scheerders kennen hun pappenheimers. "Als ze echt wild zijn pakken we ze met z'n tweeën. Dan weten ze ook niet waar ze heen moeten schoppen".
(Foto ontbreekt: KoeienscheersterJolanda van Os aan het werk: "Als ze wild zijn pakken we ze met z'n tweeën. Dan weten ze niet naar welke kant ze moeten schoppen".
© DvhN/Han de Graaf)