Weemoedig afscheid van een verpauperde kantine

(Uit: Nieuwsblad van het Noorden, maandag 3 december 2001)

Van onze verslaggever
JAAP KIERS

ADUARD - Nog een kleine maand en dan zullen hun zaterdagen er heel anders uit gaan zien. Dan nemen Joop en Hanny Alt na ruim dertig jaar afscheid als uitbaters van de kantine van de voetbalvereniging vv Aduard 2000. In 1967 begon de familie Alt, toen nog vader Herman, met het uitbaten van de destijds nieuwe kantine. Joop en Hanny namen het over, tegenwoordig neemt hun zoon, weer een Herman, een stevig deel van de zaken waar. Maar waar Joop destijds de zaak - het echtpaar bestiert het bekende eetcafé NieuwkIap aan de Frieschestraatweg - overnam is Herman dat niet van plan. "Contractueel hadden we nog wel een paar jaar door gekund", vertelt Joop. 'Maar in wezen is het ons gewoon te druk. De zaak loopt hier ook goed op zaterdag. We waren steeds aan het heen en weer vliegen.'

Prachtige jaren hebben ze gehad op het sportcomplex van Aduard. Sportcomplex, want het behelsde veel meer dan voetbal alleen. Joop herinnert zich de paardenkoersen uit de begintijd. "Zes keer per jaar".

1500 man

Drommen volk. Daar kwam wel meer dan 1500 man op af. Op een gegeven moment kon het blijkbaar niet meer uit, in 1987 zijn ze er mee opgehouden, geloof ik. Vorig jaar was er voor het eerst weer een koers. Kwamen allerlei mensen op af die je jaren niet gezien had. Die zagen mijn vader bij de gehaktballen staan en zeiden: Goh, jij nog steeds hier!'

De grasbaanraces, ook zo'n fenomeen. 'Wéér ander volk", lacht Alt. 'We hadden drie sporten. Voetbal, paardenkoersen en grasbaanraces, elk met een eigen publiek. En allemaal verteren ze wel wat, dat maakt niet zo veel uit. Wat dat betreft heb ik nooit een voorkeur gehad." Toch hebben de Alts de sterkste band ontwikkeld met de voetballers. Die speelden immers niet alleen hun wedstrijden op het sportcomplex maar trainden er ook, waardoor het echtpaar ze meerdere keren per week zag. "Op dinsdag kwamen er maar een paar naar boven", herinnert Alt zich. "Dat zat te dicht op het weekeinde denk ik. Maar op donderdag was het al heel anders." Jarenlang was de kantine ook op woensdagavond geopend, dan namelijk trainde het vrouwenelftal van Aduard. 'Maar", moet joop van het hart, "dat was handel van niks. Daar kwamen er maar twee of drie van boven."

Ze hadden nooit een keuken in de gezellige maar inmiddels stokoude kantine. De gehaktballen werden in het restaurant van de Alts gebraden en in een pan naar het voetbalveld vervoerd. Een pan met karbonades evenzo. "Al die jaren heeft de gemeente eigenlijk nooit iets aan onderhoud gedaan", zegt Hanny. "Nog geen likje verf. We hebben nu twee frituurpannen staan en twee gaspitten, dat is het dan. Dat is de hele keuken. Het is verouderd, verpauperd. Maar dat is hun schuld." Joop vult aan: "Het is in feite een wonder dat de keuringsdienst er nooit wat van gezegd heeft."

Toch ziet het echtpaar allerminst om in wrok. Het beëindigen van het uitbaten van de kantine was hun eigen keus en vervult ze enigszins met weemoed. "Je zult er toch minder komen", verwacht Joop. "Het is hier druk op zaterdag dus het zal ook lastig zijn er eens heen te gaan. Ze zeggen nu al: "Jopie, je wordt straks wel gemist. Ik was vaak wel een beetje de aanjager, weet je. De man die er met de toeter doorheen ging."

Terug naar inhoudsopgave December