Alleen het weer tegenvaller
(Uit: Nieuwsblad van het Noorden, donderdag 15 juni 2000)
ADUARD - Na de achtste koers hou ik het voor gezien op Sportpark Aduard. Kletsnat van de regen, maar met een goed gevoel. Het is mooi geweest en ik heb meer geld in mijn portemonnee dan toen ik aankwam dankzij een gewonnen koppeltje (die tototips in het Nieuwsblad zijn zo slecht nog niet!). Er zijn meer mensen die vertrekken want het weer zit wel heel erg tegen bij de eerste draverijen sinds zestien jaar in Aduard. Vlak na de eerste koers is het beginnen te regenen en de grijze lucht blijft de uren erna voortdurend nattigheid lekken.
Toch is de stemming allesbehalve somber, deze woensdagmiddag in Aduard. Zelfs een verdwaalde donderslag kan de vreugde over de terugkeer van de draverijen in het Groninger dorp niet drukken. Bij velen komen deze middag nostalgische gevoelens naar boven. "Als je die vrachtwagens met paarden door het dorp ziet rijden dan voel je de sfeer van vroeger weer", vertelt Rennie Wijma uit Aduard.
Haar man Jan, oud-veehandelaar, verklaart de populariteit van de koersen: "De gezelligheid en de gokkerij." Maar dan toch vooral de gokkerij. Want dochter Greetje, opgegroeid met de draverijen, weet nog goed: "Mijn vader kende mij niet meer hoor, als er hier gekoerst werd." Rennie: " De kinderen kregen vroeger ook altijd een portemonneetje met wat geld mee." Er worden veel verhalen over de goede oude tijd verteld.
Ondanks het slechte weer zijn er toch zo'n negenhonderd à duizend mensen. Met een pilsje in de hand, een sigaartje in de mond, en af en toe een visje of een rookworst om in te happen, is het dan ook goed toeven in Aduard. Er zijn veel mensen uit het dorp zelf (de jeugd heeft gratis toegang), maar ook de vaste bezoekers van Groningen en Wolvega ontbreken niet.
En er zijn natuurlijk veel eigenaars van paarden. 'Een goede eigenaar gokt niet", zegt Jan Hoogma, paardenbezitter en eigenaar van een sigarenhandel in Groningen. "De paardensport is op zichzelf al duur genoeg. Wij zijn liefhebbers." Maar lang niet alle eigenaars zijn het met Hoogma eens, zo blijkt bij de wedloketten.
Veel bezoekers hebben klapstoeltjes meegenomen. Een middagdagje naar de draverijen is op een k1eine baan als Aduard een middagje uit. De familie's Dijkstra en Roelfzema nit Tynaarlo zitten bovendien ook nog droog dankzij een grote visparaplu. "Tot veertig jaar geleden ging ik nog regelmatig naar de koersen", zegt Roelfzema. "Toen was ik nog vrijgezel. Daarna heb ik geen koers meer gezien tot twee jaar geleden."
Doodzonde, zo oordelen de bezoekers over het slechte weer. "Als de zon schijnt, zijn er zeker twee keer zoveel mensen", zegt een liefhebber terwijl hij schuilend onder een boom in een lekkerbekje bijt. De grasbaan heeft ook flink te lijden onder al die pk's op de natte baan. In de binnenbochten is het gras zelfs al grotendeels verdwenen, zodat de motorclub zich wel zorgen zal maken. Maar de algemene stemming is toch: zeker voor herhaling vatbaar.
JOB VAN SCHAIK